25 jaar Mechels
Volkstoneel
Op zondag 23 september wordt er gefeest bij het Mechels Volkstoneel…
De vereniging bestaat dit jaar 25 jaar en dat mag gevierd worden…
Op 22 juli 1993 werd ten huize Van Vlasselaer, een nieuw Mechels toneelgezelschap in het leven geroepen… Het Mechels Volkstoneel.
François De Schouwer, Freddy Van Vlasselaer, Björn Van Vlasselaer en Hilda De Pauw waren de stichters van de nieuwe vereniging…
25 jaar later is het Mechels Volkstoneel een vaste waarde in de Mechelse theaterscene…
Het Mechels Volkstoneel is een toneelvereniging met enthousiaste spelers, bereidwillige medewerkers en een bestuur dat alles, naar best vermogen, in banen leidt… Nadat ze hun knusse zaaltje in de Merodestraat moesten verlaten, heeft de vereniging nu haar stek bij theater Korenmarkt.
Geschiedenis van het Mechels Volkstoneel en meer info op de pagina ‘Over het MVT’
Freddy Van Vlasselaer
55 jaar op de planken
25 jaar Mechels Volkstoneel en 55 jaar op de planken…!!!!
Daar wilde ik meer over weten… Ten huize Van Vlasselaer stonden de koffie en de koekjes klaar (bedankt Hilda) en het vragenuurtje kon beginnen…
Freddy Van Vlasselaer werd geboren te Mechelen op 9 juli 1944…
Vader Charles Van Vlasselaer was een getalenteerde kunstschilder…
Hij was een leerling van de befaamde Gustave Van de Woestyne.
Freddy’s vader werkte als technisch leraar schilderen in de SITO te Mechelen.
Enkele van zijn expressieve schilderijen sieren de wanden van het appartement…
Tien jaar na de geboorte van Freddy, kwam zus Nicky het gezin vergroten…
Freddy en Nicky groeiden op in een artistieke omgeving.
Freddy volgde de richting architectuur-tekenaar en werkte tot aan zijn pensioen als hoofdtekenbureauchef bij de NMBS…
Zijn vrouw Hilda leerde hij kennen op de academie…
Ook zij is artistiek begaafd, etsen en tekenen…
Het MVT kan steeds op haar rekenen…
Regie-assistente, zorg voor decor, rekwisieten en nog zoveel meer…
Freddy: We leerden mekaar beter kennen tijdens de donkere activiteiten…
(knipoogt) Tijdens de diaprojectie in de lessen kunstgeschiedenis…
Freddy en Hilda huwden en kregen twee zonen: Björn en Lars…
Allebei technisch onderlegd en meermaals ingeschakeld bij producties…
Svea, hun tienjarige welbespraakte kleindochter, volgt ballet.
Talent zit in de genen!!!!
En toch had Freddy als jonge knaap geen toneelaspiraties…
Hij volgde nooit een toneelopleiding.
Via een oom langs moeders kant, kwam hij louter toevallig in de theaterwereld terecht…
Freddy: “Mijn oom zat in het bestuur van De Taalzucht…
Ze speelden ‘Het huis met de zeven balkons’ (1960) en hadden iemand te kort om een kleine rol in te vullen…
Dat werd mijn debuut…
Op het einde van het stuk mocht ik een brief afgeven…
Met de veelzeggende tekst… ‘Een brief’…
En zo is het allemaal begonnen…”
Wat toneel betreft is Freddy een duizendpoot!
Na zijn debuut bij DE TAALZUCHT, stond hij meer dan 500 maal op de planken in een 80-tal producties.
Hij trad op als gastspeler bij Jong Maar Moedig, Ik Dien, Het Mechels Miniatuur theater, De Dijlezonen en het Mechels Volkstoneel…
Hij regiseerde bij DE TAALZUCHT, DE PEOENE en het MECHELS VOLKSTONEEL…
– Als je moet kiezen tussen spelen of regisseren… Wat kies je dan? Het antwoord komt vlug! Zonder aarzelen…
Freddy: Regisseren!
Als ik regisseer, zit het spel al in mijn hoofd…
Ik wil de spelers vertrouwen geven, hen laten nadenken over hun rol…
Nadenken over de tekst, betekent de tekst lezen en herlezen…
En daarom hecht ik veel belang aan lezingen, heel veel lezingen…
Om de tekst te laten binnen komen…
Pas Daarna komt het spel en de repetitie op de scène…
– Zijn er regisseurs die op jou indruk maakten?
Freddy: Ik had het voorrecht om te mogen samenwerken met regisseurs als Vic
Moeremans, Piet Ardies, Frans Dijck, Carry Goossens, Ron Cornet en Marc Van
Excterghem…
Zij leerden met genieten van het acteren en het regisseren…
Hun begeestering en inleving lieten een diepe indruk na!
– Je liep ook jaarlijks mee in de processie van Hanswijck
Freddy: Ik hield ervan om met luide stem het volk toe te spreken…
(lacht) De laatste jaren was ik de herder tussen een kudde schaapkes…
– Je hebt ook meegedaan met het Passiespel in de Begijnhofkerk…
Freddy: Ik deed tweemaal mee in een Passiespel…
In Muizen speelde ik de rol van Pilatus, in een regie van Jef Dubin.
In de Begijnhofkerk van Mechelen speelde ik een farizeeër in een regie van Fernand Verreth… Een mooie herinnering.
– Heb je ooit prijzen gewonnen?
Freddy: In 1998 werd ik door het Nationaal Toneelverbond onderscheiden met het PRO ARTE juweel en in 2000 kreeg ik van het Provinciaal Toneelverbond De Gouden Ring van het Amateurtoneel…
– Mooie erkenning!
Freddy: De mooiste erkenning is de waardering van het publiek…
De stilte tijdens een voorstelling kan deugd doen!
Toneel spelen is een teamgebeuren…
Ik heb grote bewondering voor al die mensen die zich inzetten…
Niet alleen voor de spelers, maar ook voor de mensen achter de schermen…
Technici, decorbouwers, regie-assistenten, de mensen achter de bar…
– Is er op toneelgebied veel veranderd als je terugblikt?
Freddy: Ik mis het nakaarten, tussen pot en pint na de repetities. Dat komt natuurlijk door de vele alcoholcontroles…
Maar het is dat niet alleen…
De mensen nemen de tijd niet meer om even rustig bij te praten…
Ze zitten liever op hun smartphone…
– Wil je nog iets kwijt?
Freddy: Hou het simpel… Soms denk ik…
Waarom maken ze het toneel tegenwoordig zo ingewikkeld…
– Aan welke periode in je toneelloopbaan, bewaar je de mooiste herinneringen?
Freddy: Aan de periode in de Hanekeef…
Eenvoudig toneel, zonder veel poespas…
Een kleine groep die het beste van zichzelf gaf.
Legendarisch waren de Sinterklaasfeestjes voor de kinderen van de leden…
– Zoveel jaren toneel… Wat doet dat met een mens?
Freddy: Het waren wonderlijke en soms woelige jaren…
Maar ik had ze voor geen geld willen missen…
– Krijgt het amateurtoneel voldoende subsidies van de stad?
Freddy: Het Mechels stadsbestuur steunt het amateurtoneel…
En daar zijn we hen dankbaar voor!
– Het Mechels Volkstoneel bestaat 25 jaar, wat zou je hen nog willen zeggen…
Freddy: Laat toneel eenvoudig blijven…
Geniet en leer van het talent van anderen…
Toneel is geven en nemen.
Heb vertrouwen in mekaar…
– Bedankt Freddy! Mag ik nog een fotootje nemen?
Freddy: Ja… Maar pakt mijne schoonste kant he…
Tekst en foto’s van José Ruysevelts (ook te lezen op Mechelen Blogt).